De niet passende hoeksteen
Gisteren bevond ik me in Het Buitenhuis plotseling in goed gezelschap: een toevallige ontmoeting met inspirerende medemensen die er toch waren. Een geslaagde uitwisseling van kennis, kunde en ervaringen over nieuwe vormen van samenwerken, coalitievorming, innoveren en bestuurlijke vernieuwing. Van een white board op bouwen tot een nieuwe grondwet voor De Nederlanden van 2013. Deed me ook denken aan de resultaten van een onderzoek naar de condities waaronder doorbraken gevonden werden bij Philips Research, Nokia en 3M: ook hier bleken het vrijwel altijd de toevallige ontmoetingen die de doorbraken teweeg brachten.
“No amount of planning can compensate for sheer luck“, herinner ik me nog uit mijn (project)planningstijd. Geluk hebben kunnen we niet plannen, dus, geheel spontaan, welke ideeën, intuïties, heuristieken of gevoelens hebben jullie over het toelaten van het toeval, het laten gebeuren van het gebeuren laten? Gerandomiseerd faciliteren? Op welke manieren kunnen we onze sensitiviteit verhogen voor serendipiteit?
Een methode die me gelijk inviel was het posten van dezelfde discussie in verschillende groepen. Ben benieuwd. Zou ik moeten zeggen dat er op verschillende groepen dezelfde discussie loopt?
